Niechirurgiczne metody postępowania w raku nerki ograniczonym do narządu

Techniki ablacyjne

W codziennej praktyce urologicznej spotkać można pacjentów z rozpoznanym guzem nerki, u których przeprowadzenie znieczulenia i operacji obarczone jest bardzo wysokim ryzykiem zgonu, bądź poważnych komplikacji. Dotyczy to zwłaszcza chorych w podeszłym wieku, obciążonych licznymi współistniejącymi schorzeniami.

Alternatywę dla tej puli pacjentów mogą stanowić metody ablacyjne. Obecnie najczęściej stosuje się dwie techniki ablacji guza: krioablacja oraz ablacja falami o częstotliwości fal radiowych (RFA- radio frequency ablation).

Energię uzyskiwaną tymi technikami dostarcza się do guza poprzez igły wkłuwane przezskórnie lub metodą laparoskopii. Zabiegi wykonuje się zazwyczaj pod kontrolą tomografii komputerowej po podaniu kontrastu. Tą metodę obrazowania również zaleca się również do obserwacji wyników leczenia.

Dotychczas nie wykazano, aby któraś z powyższych technik miała istotną przewagę nad drugą. Natomiast większość z dostępnych w piśmiennictwie analiz porównujących metody ablacyjne z leczeniem chirurgicznym wskazuje na znacząco większy odsetek wznów miejscowych oraz wyższą śmiertelność zależną od raka po zastosowaniu technik alternatywnych.

Aktywna obserwacja

Ostatnią formą postępowania w raku nerkowokomórkowym jest aktywna obserwacja. Polega ona na systematycznym monitorowaniu wielkości guza za pomocą badań obrazowych (USG, TK lub RM). Leczenia operacyjne wdraża się w przypadku rozpoznania progresji.

Takie postępowanie znajduje uzasadnienie wyłącznie u osób starszych i obciążonych, u których przypadkowo wykryto małe, pojedyncze guzy nerek (poniżej 4 cm). Zaobserwowano bowiem, iż u takich chorych śmiertelność zależna od nowotworu jest niewielka, przy towarzyszącej znaczącej śmiertelności wynikającej ze schorzeń współistniejących. Ponadto analiza dwóch dużych grup pacjentów poddanych aktywnej obserwacji wykazała niski odsetek powiększających się guzów. Stwierdzono także niewielką liczbę progresji do choroby uogólnionej z przerzutami.

Pomimo tego, w sytuacji poprawy stanu ogólnego chorego należy rozważyć przerwanie obserwacji i wdrożenie leczenia chirurgicznego. Dotyczy to także sytuacji, w której nie zaobserwowano wzrostu guza. Innym czynnikiem, który również skłania do zmiany postępowania jest narastający u pacjenta niepokój. / Rak nerki postępowanie niechirurgiczne

Zapraszamy do Onko-Centrum. Zarejestruj się wygodnie online > kliknij tutaj

Poznaj cały zespół Onko-Centrum > kliknij tutaj

Zachęcamy do wejścia na stronę onkologia.org.pl > kliknij tutaj