4.82/5 (11)
Poradnia Onkologiczna Lublin – NASI SPECJALIŚCI
dr n. med. Małgorzata Miącz
Onkolog kliniczny, lekarz chorób wewnętrznych – Poradnia onkologiczna Lublin, Onkologia Lublin, Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej, COZL, chemioterapia Lublin
dr hab. n. med. Sławomir Mańdziuk
Specjalista onkologii klinicznej, chorób wewnętrznych i alergologii – Poradnia onkologiczna Lublin, Onkologia Lublin, SPSK 4, chemioterapia Lublin
dr n. med. Beata Kościańska
Onkolog, radioterapeuta – Poradnia onkologiczna Lublin, Onkologia Lublin, Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej, COZL, chemioterapia Lublin
dr n. med. Tomasz Jankowski
Onkolog kliniczny, radioterapeuta – Poradnia onkologiczna Lublin, Onkologia Lublin, Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej, COZL, chemioterapia Lublin
ZAKRES USŁUG
Lekarze specjaliści z dziedziny onkologii klinicznej przyjmujący w Poradni Onkologicznej Onkocentrum zajmują się konsultowaniem oraz sprawowaniem bezpośredniej opieki nad chorymi z rozpoznanymi chorobami nowotworowymi. Do ich podstawowych zadań należy:
- konsultowanie chorych poddanych lub nie wcześniejszemu leczeniu chirurgicznemu celem ustalenia wskazań do wdrożenia leczenia uzupełniającego opartego na chemioterapii, hormonoterapii lub terapiach biologicznych w tym terapii celowanej lub immunoterapii.
- Kwalifikowanie do terapii paliatywnych w przypadkach choroby uogólnionej
- Wstępna kwalifikacja do leczenia najnowszymi terapiami dostępnymi w leczeniu nowotworów w ramach badań klinicznych
- Prowadzenie hormonoterapii u chorych z rozpoznanymi nowotworami hormonozależnymi.
- Sprawowanie opieki po zakończonym leczeniu specjalistycznym
Dlaczego zostałem skierowany do Poradni Onkologicznej?
Podstawą w leczeniu wielu chorób nowotworowych jest postępowanie chirurgiczne. Od poprawności jego przeprowadzenia zależy dalszy przebieg choroby oraz jej rokowanie. Ostateczny stopień zaawansowania procesu nowotworowego ustalany jest w oparciu o wynik badań obrazowych oraz histopatologicznych materiału pobranego na drodze biopsji czy też wykonanego zabiegu operacyjnego. Niedoskonałość technik obrazowania wiązać się może z niedoszacowaniem rozległości procesu ujawnianego następnie w badaniu histopatologicznym materiału pooperacyjnego – np obecność zmian przerzutowych w pozornie niezajętych węzłach chłonnych. Stąd też chirurg onkolog po analizie czynników ryzyka rozsiewu choroby nowotworowej skierować może chorego do onkologa klinicznego lub radioterapeuty celem kwalifikacji do leczenia uzupełniającego.
Do poradni Onkologicznej kierowani sa również chorzy u których z racji wyjściowego stopnia zaawansowania choroby nowotworowej nie ma możliwości wykonania radykalnego zabiegu chirurgicznego (usuwającego zmiany nowotworowe w granicach tkanek zdrowych) lub też została rozpoznana choroba nowotworowa dla której podstawa leczenia jest chemioterapia lub immunoterapia.
Poradnia onkologiczna lublin, Onkologia Lublin, Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej, COZL, chemioterapia Lublin
dr n. med. Tomasz Jankowski
Onkolog kliniczny, radioterapeuta
Absolwent Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Studium Doktoranckie na Wydziale Lekarskim Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu
Miejsce Pracy:
– Klinika Pulmonologii, Onkologii i Alergologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie – Oddział Chorób Płuc i Gruźlicy SPSK4
– Oddział Pulmonologii i Intensywnej Terapii Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Bożego w Lublinie
– Konsultant w dziedzinie onkologii Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Chełmie
Zainteresowania:
– Diagnostyka i leczenie raka płuc
– Diagnostyka i leczenie raka piersi
– Leczenie raka prostaty
– Terapie spersonalizowane i immunoterapia w onkologii
– Doświadczenie w prowadzeniu badań klinicznych fazy II i III jako główny badacz i współbadacz
– Koordynator krajowy w badaniach klinicznych (rak piersi, rak żołądka)
Przynależność do Towarzystw Naukowych:
– Polskie Towarzystwo Onkologiczne (PTO) – wiceprzewodniczący Oddziału w Lublinie PTO
– European Society of Medical Oncology (ESMO)
dr n. med. Małgorzata Miącz
Onkolog kliniczny, lekarz chorób wewnętrznych
Akademia Medyczna w Lublinie 1995, lekarz medycyny
Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny nr 4, Klinika Pneumonologii, Onkologii i Alergologii, ul. Jaczewskiego 8, 20-954 Lublin, Polska-I stopień specjalizacji z chorób wewnętrznych, 1999
Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Plac Hallera 190-647 Łódź, Polska -doktor nauk medycznych, 2008
Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. św. Jana z Dukli, ul. Dr K. Jaczewskiego 7, 20-090 Lublin, Polska - specjalista onkologii klinicznej, 2009
Miejsce zatrudnienia:
Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im Stefana Kardynała Wyszyńskiego SPZOZ, 20-718 Lublin , Al. Kraśnicka 100
Oddział Chorób Wewnętrznych, Endokrynologii, Diabetologii, z Pododdziałem Onkologicznym
dr n. med. Beata Kościańska
Specjalista radioterapii onkologicznej
Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. św. Jana z Dukli
Poradnia Onkologiczna, Lubelski Rejestr Nowotworów – Wojewódzkie Biuro Rejestracji, 20-090 Lublin, ul. Jaczewskiego 7
Wykształcenie:
Lata 1964-1972 – Szkoła Podstawowa nr 13 w Lublinie
1972-1976 – I Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Lublinie
1976-1982 – studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Lublinie (obecnie Uniwersytet Medyczny w Lublinie)
Stopnie i tytuły:
1982 r. – dyplom lekarza medycyny, Akademia Medyczna w Lublinie
XI.1987 r. – I stopień specjalizacji z radioterapii onkologicznej
III.1992 r. – II stopień specjalizacji z radioterapii onkologicznej (z wyróżnieniem)
III.2012 r. – tytuł doktora nauk medycznych.
Języki obce:
Jęz. angielski
Jęz. rosyjski
Przebieg pracy zawodowej:
Od 12 października 1982 r. do chwili obecnej – praca w Onkologicznym Specjalistycznym Zespole Opieki Zdrowotnej (OS ZOZ) w Lublinie – obecnie Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. św. Jana z Dukli (w skrócie COZL):
1982-1995 – praca w systemie rotacyjnym w Oddziałach Radioterapii, Oddziale Chemioterapii, Oddziale Onkologii Ginekologicznej, Poradni Onkologicznej, Poradni Onkologii Ginekologicznej i Zakładzie Teleterapii OS ZOZ w Lublinie
1992-2006 – praca w niepełnym wymiarze godzin w Poradni i Zespole Wyjazdowym Opieki Paliatywnej COZL
1995-2000 – praca w Oddziale i Poradni Onkologii Ginekologicznej COZL
od 2000 r. do chwili obecnej – praca w niepełnym wymiarze godzin (3/4 etatu) w Poradni Onkologicznej COZL
1988-2009 – Kierownik Działu Statystyki Medycznej COZL (d. Dział Metodyczno Organizacyjny), w którego skład wchodził Lubelski Rejestr Nowotworów, a od września 2009 r. – Kierownik Lubelskiego Rejestru Nowotworów jako samodzielnej jednostki organizacyjnej COZL.
Działalność naukowa:
Od 2003 r. udział – jako współbadacz – w 15 programach badań klinicznych.
W 2006 r. uzyskanie międzynarodowego certyfikatu Vienna School of Clinical Research
& Pro Medicina Erudita Foundation z zakresu Introduction to Clinical Research.
III.2012 r. – tytuł doktora nauk medycznych; rozprawa pt. „Trendy zachorowalności na nowotwory złośliwe w województwie lubelskim w latach 1989-2007”, promotor: prof. nadzw. dr hab. n. med. Jadwiga Rachtan, Centrum Onkologii-Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie Oddział w Krakowie.
Przebieg pracy dydaktycznej:
1989-1997 – wykładowca z zakresu onkologii w ramach szkoleń specjalizacyjnych do specjalizacji lekarskich i pielęgniarskich, prowadzonych przez Wojewódzki Ośrodek Kształcenia Kadr Medycznych w Lublinie;
1990-1992 – wykładowca z zakresu podstaw onkologii dla studentów Wydziału Lekarskiego w Katedrze i Zakładzie Radioterapii Akademii Medycznej w Lublinie;
1989-2002 – wykładowca z zakresu opieki paliatywnej i leczenia bólu na kursach dla lekarzy i wolontariuszy w opiece paliatywnej i hospicyjnej;
2000-2006 – założycielka, prowadząca Klub Internetowy oraz serwis dla lekarzy nt. leczenia bólu, w ramach programu „Internet dla Lekarzy” sponsorowanego przez Fundację Batorego;
2008-2009 – współrealizator Programu Prewencji Pierwotnej Nowotworów, prowadzenie cyklu szkoleń i wykładów na terenie całego woj. lubelskiego nt. zdrowotnych skutków palenia tytoniu, nowotworów tytoniozależnych i Europejskiego Kodeksu Walki z Rakiem;
od 1999 r. – prowadzenie corocznych szkoleń dla pracowników Wojewódzkich Rejestrów Nowotworów z całej Polski w ścisłej współpracy z Krajowym Rejestrem Nowotworów;
2003 r. – udział w pracach grupy roboczej International Agency for Research on Cancer WHO w Lyonie, opracowującej zasady rejestracji mnogich pierwotnych umiejscowień nowotworów;
wykładowca na licznych kursach, konferencjach szkoleniowych i posiedzeniach Oddziału Lubelskiego Towarzystwa Onkologicznego, kursach specjalizacyjnych z zakresu medycyny rodzinnej i onkologii klinicznej prowadzonych przez Instytut Medycyny Wsi oraz w ramach programów z zakresu oświaty zdrowotnej organizowanych przez Wojewódzki i Powiatowe Oddziały Inspekcji Sanitarnej województwa lubelskiego.
Działalność społeczna i inna:
1987-1997 – współzałożycielka, członek Zarządu i pierwszy wolontariusz
w Towarzystwie Przyjaciół Chorych „Hospicjum Dobrego Samarytanina” w Lublinie
od 1988 r. – jako Kierownik Wojewódzkiego Rejestru Nowotworów, współpraca
z Krajowym Rejestrem Nowotworów przy wdrażaniu systemu kodowania kart zgłoszenia nowotworu złośliwego oraz tworzeniu słowników histologicznych na potrzeby komputerowych baz danych rejestrów nowotworów
od 1999 r. – ścisła współpraca z Krajowym Rejestrem Nowotworów przy implementacji 10 Rewizji Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych oraz Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób dla Onkologii dla potrzeb rejestracji nowotworów złośliwych
współautor pierwszej komputerowej bazy danych Lubelskiego Rejestru Nowotworów
2007-2008 – współautorka profilaktycznego programu wczesnego wykrywania nowotworów skóry, finansowanego przez samorząd woj. lubelskiego
2009-2010 – współautorka profilaktycznego programu wczesnego wykrywania raka płuca, finansowanego przez samorząd woj. lubelskiego
Członkostwo w Towarzystwach Naukowych i innych:
Polskie Towarzystwo Onkologiczne
Polskie Towarzystwo Onkologii Klinicznej
Międzynarodowe Stowarzyszenie Rejestrów Nowotworowych – Europejska Sieć Rejestrów Nowotworowych (International Association of Cancer Registries – European Network of Cancer Registries)
Stowarzyszenie Rejestrów Nowotworowych w Polsce
Odznaczenia i wyróżnienia:
2003 r. – Brązowy Krzyż Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej przyznany za zasługi dla Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej
2008 r. – Medal Prezydenta Miasta Lublina za zasługi dla krzewienia ruchu hospicyjnego
dr hab. n. med. Sławomir Mańdziuk
Specjalista onkologii klinicznej, chorób wewnętrznych i alergologii
Absolwent Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Lublinie.
Miejsce Pracy:
Kierownik Kliniki Onkologii Klinicznej i Chemioterapii UM w Lublinie 20-954 Lublin, ul Jaczewskiego 8
Zainteresowania:
– Diagnostyka i leczenie drobnokomórkowego i niedrobnokomórkowego raka płuc
– Terapie spersonalizowane w leczeniu raka płuc, raka nerki, raka pęcherza moczowego oraz raka jajnika (w tym immunoterapia)
– Koordynator pakietu onkologicznego UM w Lublinie
– Lekarz konsultujący w dziedzinie onkologii klinicznej w jednostkach szpitalnych na Lubelszczyźnie
– Koordynator krajowy badań klinicznych
– Doświadczenie w prowadzeniu wielu badań klinicznych fazy IB, II i III jako główny badacz i współbadacz
Przynależność do Towarzystw Naukowych:
– Polskie Towarzystwo Onkologiczne (PTO)
– European Society of Medical Oncology (ESMO)
Obecnie prowadzone badania kliniczne:
– rak nerki
– rak pęcherza moczowego
– rak płuc
Co to jest rak nerki?
Nerki są parzystym narządem leżącym zewnątrzotrzewnowo po obu stronach kręgosłupa na granicy piersiowo-lędzwiowej. Pełnią między innymi funkcję wydalniczą (produkują mocz), co przyczynia się do oczyszczania organizmu z produktów metabolicznych. Nerki składają się z około 1,5mln nefronów. Nefrony składają się z kanalików i kłębuszków nerkowych.
Nowotwory nerki wywodzą się z komórek nabłonkowych wyściełających kanaliki nerkowe bliższe. Nowotwory nerki w Polsce stanowią około 3% nowotworów u ludzi dorosłych. Najczęściej rozwijają się między 50. a 70. rokiem życia.
Co powoduje raka nerki?
- Palenie papierosów. Szacuje się, że około 30% nowotworów nerki u mężczyzn i około 24% u kobiet ma
związek z paleniem tytoniu.
- Otyłość (szczególnie u kobiet).
- Nadciśnienie tętnicze.
- Leki przeciwbólowe zawierające fenacetynę.
Pewne czynniki środowiskowe, w tym szczególnie długotrwała zawodowa ekspozycja na takie substancje,
jak: rozpuszczalniki trójchloroetylenowe, barwniki, garbniki do skóry, azbest czy przetwórstwo ropy naftowej, są wskazywane jako czynniki podwyższające ryzyko zachorowań na raka nerki.
Pacjenci z przewlekłymi zaawansowanymi chorobami nerek (np. wielotorbielowatość nerek), prowadzącymi do ich niewydolności i osoby wymagające dializoterapii znajdują się również w grupie podwyższonego ryzyka zachorowania.
Jak można rozpoznać raka nerki?
Rak nerki we wczesnych postaciach zaawansowania nie daje żadnych objawów. Objawy takie jak krwiomocz czy ból niestety świadczą o zaawansowaniu procesu nowotworowego. Krwiomocz świadczy o naciekaniu układu kielichowo-miedniczkowego, który odprowadza mocz. Natomiast ból okolicy lędzwiowej najczęściej świadczy o naciekaniu sąsiednich struktur. Dlatego w przypadku wystąpienia takich objawów konieczne jest udanie się do lekarza i wykonanie badania usg. Kolejnym krokiem diagnostycznym potwierdzającym rozpoznanie nowotworu jest tomografia komputerowa (TK) z podaniem kontrastu dożylnego.
Jak leczymy raka nerki?
Zasadniczym leczeniem raka nerki jest wykonanie zabiegu operacyjnego polegającego na usunięciu nerki. Współcześnie dążymy do pozostawienia jak najwięcej czynnego miąższy nerek dlatego w guzach nawet do 7cm. Wykonujemy zabieg usunięcia samego guza (tumorektomia) bez usuwania nerki.
U chorych z zaawansowanymi nowotworami nerki (np. duży guz nerki i choroba przerzutowa), którym towarzyszą masywne krwawienia lub dolegliwości bólowe, wykonuje się zabiegi zwane paliatywnymi czy też cytoredukcyjnymi nefrektomiami. Celem takich zabiegów nie jest radykalne wyleczenie, gdyż zwykle, niestety, nie jest to możliwe, ale zmniejszenie dolegliwości związanych z obecnością często olbrzymiego i krwawiącego guza.
Gdy u chorego w momencie rozpoznania choroby znajdujemy guz w nerce i jednocześnie przerzuty w innych narządach, wówczas przed rozpoczęciem terapii systemowej (ukierunkowanej na walkę z przerzutami) zazwyczaj dążymy do usunięcia ogniska pierwotnego (tzn. nerki z guzem), zwłaszcza u chorych w dobrym stanie ogólnym i z korzystnymi czynnikami prognostycznymi, gdyż może to poprawiać wyniki dalszego leczenia.
Co dalej?
Po leczeniu chirurgicznym chorzy rutynowo poddawani są obserwacji. U około 1/3 pacjentów w przeciągu 2 lat dochodzi do progresji choroby. Dlatego szczególnie przez pierwsze 3 lata należy w zależności od rodzaju nowotworu średnio co 6 miesięcy odwiedzać lekarza prowadzącego i wykonywać badania, które umożliwiają stwierdzenie czy choroba dalej się nie rozwija. Po 3 lat ryzyko dalszego rozwoju znacznie maleje.
Zapamiętaj!
Po leczeniu chirurgicznym wczesnych postaci raka nerki pacjenci odzyskują pełną sprawność fizyczną i zawodową. Dlatego tak ważna jest profilaktyka polegająca na wykonywaniu badania usg szczególnie gdy należysz do grup ryzyka
- masz ponad 50 lat
- jesteś palaczem
- masz otyłość sprawdź swój BMI, link http://bmi-online.pl/
- masz nadciśnienie tętnicze
- używasz dużo środków przeciwbólowych
- masz kontakt z chemią, produktami ropopochodnymi, azbestem
- chorujesz na przewlekłą niewydolność nerek
<!– Global site tag (gtag.js) – Google Analytics –>
<script async src=”https://www.googletagmanager.com/gtag/js?id=UA-96994316-4″></script>
<script>
window.dataLayer = window.dataLayer || [];
function gtag(){dataLayer.push(arguments);}
gtag(‘js’, new Date());
gtag(‘config’, ‘UA-96994316-4’);
</script>
