Poradnia Endokrynologiczna

lek. med. Marcin Lewicki

Specjalista endokrynolog. Lekarz w trakcie specjalizacji z medycyny nuklearnej. Starszy asystent w Oddziale Endokrynologicznym z Zakładem Medycyny Nuklearnej w Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej.

Poradnia Endokrynologiczna Lublin. Lekarze specjaliści z dziedziny endokrynologii w Onko-Centrum zajmują się między innymi problemami mężczyzn z niskim poziomem testosteronu.

Hipogonadyzm późny, czyli tzw. late-onset hypogonadism (LOH) lub częściowy niedobór androgenów u starzejących się mężczyzn (PADAM: partial androgen deficiency in the aging male), opisuje początkowo subtelne, następnie stopniowe i konsekwentne, związane z wiekiem, obniżanie się stężenia testosteronu u mężczyzn. Popularny w mediach termin “andropauza” jest nieprecyzyjny, ponieważ sugeruje nagłą zmianę poziomu hormonów podobną do tego, czego doświadczają kobiety w okresie menopauzy.

Powszechnie uważa się, że wraz z wiekiem mężczyzn następuje spadek całkowitego stężenia testosteronu w surowicy, który rozpoczyna się już po 40 roku życia. W badaniach przekrojowych roczny spadek całkowitego i wolnego testosteronu wynosi odpowiednio 1,0% i 1,2%. Wzrost stężenia globuliny wiążącej hormony płciowe (SHBG) wraz z wiekiem, tłumaczy intensywniejszy spadek wolnego testosteronu.

Wśród objawów LOH wymienić można: ogólne osłabienie, zaburzenia snu, obniżenie nastroju, spadek libido, zmniejszenie masy mięśniowej, narastającą insulinooporność, zwiększenie objętości tłuszczowej tkanki trzewnej oraz wtórne zaburzenia metaboliczne: stany przedcukrzycowe i cukrzycę, dyslipidemię oraz hiperurykemię.

Kliniczna część diagnozy niedoboru androgenów u mężczyzny nie jest procesem łatwym. Wszystkie objawy, mogące wskazywać na niedobór androgenów są niespecyficzne i mogą wynikać z chorób współistniejących i stosowanych leków. Zmęczenie, trudności w koncentracji, zaburzenia snu, drażliwość i obniżony nastrój mogą mieć związek z chorobą fizyczną, otyłością, siedzącym trybem życia i innymi problemami związanymi ze stylem życia, trudnościami w związku oraz sytuacją zawodową czy finansową.
Podstawowa ocena endokrynologiczna obejmuje wywiad z pacjentem oraz laboratoryjne oznaczenie: LH, testosteronu całkowitego, SHBG, estradiolu, TSH oraz prolaktyny. Diagnostyka może i powinna być uzupełniona o ocenę metaboliczną. Proponowane badania to: glukoza i insulina na czczo, lipidogram, kwas moczowy oraz w wybranych przypadkach test tolerancji glukozy.

Wśród opcji terapeutycznych wymienia się regularny nadzór nad pacjentem, objawowe leczenie powikłań metabolicznych oraz w niektórych przypadkach zastępczą terapię testosteronową. W każdym przypadku należy rozważyć potencjalne powikłania terapii testosteronem. / Poradnia Endokrynologiczna Lublin

<!– Global site tag (gtag.js) – Google Analytics –>
<script async src=”https://www.googletagmanager.com/gtag/js?id=UA-96994316-4″></script>
<script>
window.dataLayer = window.dataLayer || [];
function gtag(){dataLayer.push(arguments);}
gtag(‘js’, new Date());

gtag(‘config’, ‘UA-96994316-4’);
</script>