Winkler Izabela

Jest absolwentką AM w Lublinie którą ukończyła w 2010 roku. Specjalizacje w dziedzinie położnictwa i ginekologii ukończyła w 2017 roku. W latach 2010-2016 kształciła się w II Klinice Ginekologii Operacyjnej SPSK4 w Lublinie. Od 2016 roku pracuje w II Oddziale Ginekologii Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej. W 2011 roku ukończyła Podyplomowe Studia Menadżerskie w Zarządzaniu i Ekonomice w Ochronie Zdrowia UM w Lublinie.

Podczas studiów medycznych za osiągnięcia w nauce w roku 2008/ 2009 otrzymała Stypendium Ministra Zdrowia oraz wyróżnienie w Konkursie na Najlepszego Studenta RP- Studencki Nobel 2009.

Pracę doktorską pt „Limfocyty Th17, T regulatorowe oraz NKT w nabłonkowych nowotworach jajnika” obroniła w 2014 roku. Ponadto absolwentka biotechnologii UMCS (Praca magisterska pt” Komórki macierzyste krwi pępowinowej jako źródło komórek nerwowych”). Uczestniczka wielu kursów z kolposkopii i ultrasonografii.

Głównym obszarem zainteresowań są ginekologia onkologiczna, genetyka oraz immunologia nowotworów.

Miłośniczka sportu, szczególnie biegania.

Posiadane dyplomy, stopnie naukowe lub artystyczne – z podaniem podmiotu nadającego stopień, roku ich uzyskania oraz tytułu rozprawy doktorskiej

-Dyplom magistra biotechnologii, 2004r., Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Biologii i Nauk o Ziemi, Praca magisterska pt.:„Komórki macierzyste krwi pępowinowej jako źródło komórek nerwowych”. 1999-2004r.;
-Dyplom lekarza medycyny, 2009r., II Wydział Lekarski z Oddziałem Anglojęzycznym, Uniwersytet Medyczny w Lublinie – ocena bardzo dobra;
-Zdrowie publiczne – studia podyplomowe, 2011r., Uniwersytet Medyczny w Lublinie;
-Stopień doktora nauk medycznych, 2014r., „Prognostyczna rola limfocytów Th17, iNKT i T regulatorowych w nabłonkowych nowotworach jajnika”; promotor – prof. dr hab. n. med. Tomasz Rechberger, II Wydział Lekarski z Oddziałem Anglojęzycznym, Uniwersytet Medyczny w Lublinie;
-Dyplom specjalisty w zakresie ginekologii i położnictwa, 2017r., Państwowa Komisja Egzaminacyjna, Centrum Egzaminów Medycznych, Łódź;
-Dyplom doktora habilitowanego, 2022r., “Udział wybranych subpopulacji limfocytów T w odpowiedzi immunologicznej towarzyszącej nowotworom nabłonkowym jajnika i endometriozie oraz ich zależności z indeksem ROMA i białkiem CA125”;
-Dyplom specjalisty w zakresie genetyki klinicznej, 2022r., Państwowa Komisja Egzaminacyjna, Centrum Egzaminów Medycznych, Łódź.

Informacja o dotychczasowym zatrudnieniu w jednostkach naukowych lub artystycznych.

-2018r.-nadal – starszy asystent – II Oddział Ginekologii, II Katedra i Klinika Ginekologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie;
-2016r.-nadal – starszy asystent – II Oddział Ginekologii, Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej;
-2011-2016r. – młodszy asystent – II Katedra i Klinika Ginekologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie;
-2010-2011r. – wolontariusz – II Katedra i Klinika Ginekologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie;
-2010-2014r. – studia doktoranckie – II Katedra i Klinika Ginekologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie;
-2009-2010r. – staż podyplomowy, szpital SPSK1 w Lublinie.

Działalność naukowa (nagrody, publikacje):

-Dyplom Uznania za bardzo dobre wyniki w nauce podczas studiów biotechnologicznych na UMCS-ie w latach 1999-2000r./ 2001-2002r.;
-Nagroda Grand Prix za pracę pt.: „Ocena ekspresji ZAP-70 w limfocytach krwi obwodowej osób zdrowych palących tytoń i niepalących – badania pilotażowe”. Tomasz Ciszewski, Izabela Winkler. XLVI Sympozjum Studenckich Kół Naukowych Uczelni Medycznych. Lublin, 19-20 kwietnia 2008r.;
-I miejsce za pracę pt.: „Ocena ekspresji ZAP-70 w limfocytach krwi obwodowej osób zdrowych palących tytoń i niepalących – badania pilotażowe”. Tomasz Ciszewski, Izabela Winkler. XLVI Sympozjum Studenckich Kół Naukowych Uczelni Medycznych. Lublin, 19-20 kwietnia 2008r.;
-II miejsce za pracę pt.: „Czy komórki raka płuca wpływają na generację komórek dendrytycznych z krwi pępowinowej? – badania pilotażowe”. Izabela Winkler, Tomasz Ciszewski. XLVI Sympozjum Studenckich Kół Naukowych Uczelni Medycznych. Lublin, 19-20 kwietnia 2008r.;
-II miejsce za pracę pt.: „Zaburzone postawy wobec odżywiania się a narcyzm u mężczyzn z bigoreksją”. Zosia Stankiewicz, Elzbieta Rypulak, Izabela Winkler, Agata Przystojecka. Prz. Lek. 2009 t. 66 supl. 1 s. 44, Międzynarodowa Konferencja Naukowa —Studentów Uczelni Medycznych. Kraków, 26-28 marca 2009r.;
-Stypendium Ministra Zdrowia za osiągnięcia w nauce na rok 2008/ 2009r.;
-Wyróżnienie w Konkursie na Najlepszego Studenta RP – Studencki Nobel 2009r.;
-II miejsce w skoku w dal podczas X Igrzysk Lekarskich Zakopane 2012 w dniach 5-9 września 2012 roku.;
-II miejsce w biegu na 200m podczas X Igrzysk Lekarskich Zakopane 2012 w dniach 5-9 września 2012 roku;
-II miejsce w biegu na 400m podczas X Igrzysk Lekarskich Zakopane 2012 w dniach 5-9 września 2012 roku;
-III miejsce w biegu cross-country podczas X Igrzysk Lekarskich Zakopane 2012 w dniach 5-9 września 2012 roku;
-III miejsce w drużynowej sztafecie 4 x 100m podczas X Igrzysk Lekarskich Zakopane 2012 w dniach 5-9 września 2012 roku;
-Wyróżnienie za pracę pt.: „Stężenie angiogeniny w osoczu oraz płynie otrzewnowym pacjentek z endometriozą i niepłodnością idiopatyczną”. Marek Gogacz, Aneta Adamiak, Krzysztof Gałczyński, Katarzyna Romanek, Katarzyna Perżyło, Izabela Winkler, Tomasz Rechberger. XXXI Kongres Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego. Katowice, 19-22 września 2012r.;
-Tytuł mistrzyni świata wśród lekarzy w Wels (Austria) w 2014 roku w biegu na 400m.;
-Stypendysta programu pt: „Specjalizacja i kompetencje” w latach 2012/2013 Program Rozwojowy Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Udział w kongresach międzynarodowych i krajowych:

Konferencje naukowe międzynarodowe przed uzyskaniem stopnia doktora nauk medycznych:

-Tomasz Ciszewski, Izabela Winkler. Does tobacco smoking influence ZAP-70 expression in peripheral blood lymphocytes of healthy people? – a pilot study. Eur J Med Res 2008, 13,68. 19th European Students’ Conference. Promising medical scientists willing to look beyond. Berlin, 29th September – 3th October 2008r.;
-Izabela Winkler, Zofia Stankiewicz, Elżbieta Rypulak, Agata Przystojecka. Zaburzone postawy wobec odżywiania się a narcyzm u kobiet z ortoreksją. Prz. Lek. 2009 t. 66 supl. 1 s. 43, Międzynarodowa Konferencja Naukowa Studentów Uczelni Medycznych. Kraków, 26-28 III 2009r.;
-Elżbieta Rypulak, Izabela Winkler, Zofia Stankiewicz, Agata Przystojecka. Zaburzone postawy wobec odżywiania się a narcyzm u kobiet z ortoreksją, anoreksją restrykcyjną, bulimiczną i z bulimią Prz. Lek. 2009 t. 66 supl. 1 s. 44, Międzynarodowa ———Konferencja Naukowa Studentów Uczelni Medycznych. Kraków, 26-28 III 2009r.;
-Zofia Stankiewicz, Elżbieta Rypulak, Izabela Winkler, Agata Przystojecka. Zaburzone postawy wobec odżywiania się a narcyzm u mężczyzn z bigoreksją Prz. Lek. 2009 t. 66 supl. 1 s. 44, Międzynarodowa Konferencja Naukowa Studentów Uczelni Medycznych. Kraków, 26-28 III 2009r.;
-Marek Gogacz, Agnieszka Bojarska, Izabela Winkler, Andrzej Semczuk, Jerzy Jakowicki, Paul Dmowski, Donald Braun, Aneta Adamiak-Godlewska. Decreased concentration of Th17 lymphocytes in peritoneal fluid of patients with endometriosis – an exploratory study. 11th World Congress on Endometriosis. Montpellier, 4-7 September 2011r.;
-Tomasz Rechberger, Konrad Futyma, Izabela Winkler, Ernest Lis, Paweł Miotła. Does concomitant prolapse surgery influence the outcome of transobturator sling procedure?. 36th Annual Meeting of the International Urogynecological Association. Lisbon, 28 June-2 July, 2011r.;
-Tomasz Rechberger, Konrad Futyma, Izabela Winkler, Ernest Lis, Paweł Miotła. Does midurethral sling inserted at the time of pelvic organ prolapse surgery increase the rate of de novo OAB? 41st Annual Meeting of the International Continence Society (ICS). Glasgow, 29 August-2 September 2011r.;
-Marek Gogacz, Agnieszka Bojarska, Izabela Winkler, Andrzej Semczuk, Jerzy Jakowicki, W. Dmowski, D.P Braun, Aneta Adamiak-Godlewska. Presence of T regulatory lymphocytes in peritoneal fluid and peripheral blood of patients with endometriosis – an exploratory study. 11th World Congress on Endometriosis. Montpellier, 4-7 September 2011r.;
-Tomasz Rechberger, Łukasz Nowakowski, Andrzej Wróbel, Izabela Winkler, Katarzyna Jankiewicz. Effects of pelvic organs prolapse surgery on OAB symptoms. 43rd Annual Scientific Meeting of the International Continence Society (ICS). Barcelona, 26th-30th August 2013r.;
-Tomasz Rechberger, Izabela Winkler, Łukasz Nowakowski, Katarzyna Perżyło, Andrzej Wróbel. The clinical effectiveness of transobturator midurethral sling (Tsling) with additional 2-point tape fixation performed on inpatient and outpatient basis. 43rd Annual Scientific Meeting of the International Continence Society (ICS). Barcelona, 26th-30th August 2013.

Leczenie

Strategia leczenia nowotworów płuca i tchawicy zależy od trzech podstawowych czynników: typu nowotworu, stopnia zaawansowania i wydolności chorego oraz jego chorób współistniejących. W dużym uproszczeniu przy wyborze leczenia obowiązują następujące zasady:

● Leczenie nowotworu w miejscowym lub regionalnym stopniu zaawansowania (np. niedrobnokomórkowy rak płuca w I-III stopniu zaawansowania) prowadzi się przede wszystkim z udziałem metod leczenia miejscowego (chirurgii lub radioterapii), czasami uzupełnionych chemioterapią.

● Rak drobnokomórkowy płuca charakteryzuje się bardzo dużą agresywnością biologiczną, częstym tworzeniem przerzutów odległych oraz względnie wysoką wrażliwością na chemioterapię, która odgrywa wiodącą rolę w leczeniu tego nowotworu.

● Chorzy na nowotwory w stadium rozsiewu (IV stopień zaawansowania) powinni być leczeni z intencją paliatywną, której zasadniczym celem jest przedłużenie życia przy zachowaniu jego dobrej jakości. Działania uboczne leczenia nie powinny znacząco pogarszać jakości życia.
Rak niedrobnokomórkowy

Zasadniczą metodą leczenia raka niedrobnokomórkowego płuca w I, II i u wybranych chorych w III stopniu zaawansowania jest resekcja chirurgiczna. Zakres zabiegu operacyjnego podyktowany jest wielkością guza i jego stosunkiem do krytycznych struktur anatomicznych (dużych naczyń, oskrzeli i tchawicy, osierdzia, kręgosłupa i przełyku) oraz wiekiem chorego i jego wydolnością.

Najczęstszym zabiegiem jest usunięcie płata płuca (lobektomia), rzadziej wykonuje się resekcje w mniejszym zakresie (resekcja segmentu płuca lub tzw. resekcja klinowa). Przy małych obwodowych guzach płuca możliwe jest wykonanie zabiegów bez szerokiego otwarcia klatki piersiowej i naruszenia ciągłości żeber. W uzasadnionych rozległością nowotworu przypadkach stosuje się wycięcie całego płuca – pneumonektomię.

U osób, które nie kwalifikują się do leczenia chirurgicznego z powodu stanu ogólnego, wieku lub chorób współistniejących, należy rozważyć radykalną radioterapię (radioterapię z zastosowaniem wysokich dawek promieniowania, której celem jest wyleczenie chorego). U chorych z przeciwwskazaniami do leczenia operacyjnego w I stopniu zaawansowania istnieje również możliwość zastosowania radioterapii stereotaktycznej, w której wysoką dawkę promieniowania podaje się na mały obszar w kilku frakcjach z bardzo wysoką precyzją.

Większość chorych w III stopniu zaawansowania niedrobnokomórkowego raka płuca powinna otrzymać leczenie skojarzone z udziałem radioterapii i chemioterapii (w wybranych sytuacjach również chirurgii). Leczenie skojarzone polega na zastosowaniu radioterapii, w trakcie której podaje się dwa cykle chemioterapii (leczenie równoczasowe) lub chemioterapii, a następnie napromieniania (leczenie sekwencyjne).

Chorzy na raka niedrobnokomórkowego płuca w IV stopniu zaawansowania powinni otrzymać leczenie paliatywne z udziałem chemioterapii. Do najczęściej stosowanych cytostatyków w leczeniu tego nowotworu należą pochodne platyny, antymetabolity, alkaloidy barwinka oraz taksoidy. Wybór schematu leczenia zależy od typu histologicznego nowotworu i wydolności narządowej chorego. Istotnym elementem leczenia paliatywnego jest radioterapia, stosowana zazwyczaj w celu przeciwdziałania objawom wzrostu nowotworu w klatce piersiowej: krwioplucia, duszności lub bólu.

Radioterapię paliatywną stosuje się również w przypadkach bolesnych przerzutów do kości, przerzutów do mózgu czy przerzutów do węzłów chłonnych lub nacieku ściany klatki piersiowej.

W przypadkach wystąpienia wysięku nowotworowego w jamie opłucnej powodującego duszność stosuje się nakłucie opłucnej lub częściej drenaż jamy opłucnej. Często wykonuje się również zabieg pleurodezy, polegający na podaniu drażniącego środka do jamy opłucnej i sklejeniu blaszek opłucnej celem ograniczenia przestrzeni, w której mógłby gromadzić się płyn. Istnieje również możliwość założenia drenu do jamy opłucnej z zastawką ułatwiającą okresowe upuszczanie płynu.
Rak drobnokomórkowy

Chorzy na raka drobnokomórkowego powinni otrzymać chemioterapię, o ile umożliwia to ich stan ogólny i wydolność narządowa. U osób chorujących na raka drobnokomórkowego płuca we wczesnym stopniu zaawansowania stosuje się napromienianie na obszar klatki piersiowej w skojarzeniu z chemioterapią. Po zakończeniu chemioterapii u wielu osób stosuje się profilaktyczne napromienianie mózgu w celu zmniejszenia ryzyka nawrotu w tej lokalizacji. W bardzo wąskiej grupie chorych w I stopniu zaawansowania (bez zajęcia węzłów chłonnych przez nowotwór) można również rozważyć resekcję chirurgiczną, która poprzedza leczenie cytostatykami. W razie niepowodzenia chemioterapii pierwszej linii rozważa się ponowne leczenie cytostatykami, których wybór zależy od wydolności chorego i czasu, jaki upłynął od zakończenia chemioterapii pierwszej linii do wystąpienia nawrotu.
Międzybłoniak opłucnej

Leczenie międzybłoniaka opłucnej w I i w II stopniu zaawansowania pozostaje przedmiotem kontrowersji. W wybranych sytuacjach klinicznych podejmowane są próby leczenia chirurgicznego, polegającego na wycięciu opłucnej wraz z płucem (pneumonektomii) lub wycięciu opłucnej z pozostawieniem miąższu płuca (pleurektomii/dekortykacji). Zabiegi operacyjne wykonywane z powodu międzybłoniaka są bardzo rozległe i muszą być częścią postępowania wielodyscyplinarnego – najczęściej skojarzonego z chemioterapią i radioterapią. Wykonywane są w bardzo wąskiej grupie chorych i obarczone wysokim ryzykiem powikłań. Ich wpływ na czas przeżycia pozostaje niejednoznaczny, gdyż nie przeprowadzono badań dobrze potwierdzających ich skuteczność. Leczenie pozostałych chorych na międzybłoniaka opłucnej ma charakter paliatywny i obejmuje przede wszystkim chemioterapię. Ważnym elementem postępowania pozostaje również objawowe leczenie złośliwego wysięku opłucnowego czy paliatywna radioterapia. Wyniki leczenia międzybłoniaka opłucnej pozostają niezadawalające. (…)”

Fragment artykułu o nowotworach płuca ze strony http://onkologia.org.pl/nowotwory-pluca-oplucnej-tchawicy/