Morawska Marta

Specjalizacje

– Hematologia
– Choroby wewnętrzne
– Onkologia kliniczna – w trakcie

Jest absolwentką Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Lublinie który ukończyła z wyróżnieniem w 2004 roku. W 2009 roku obroniła pracę doktorską.

– Specjalista w dziedzinie hematologii i chorób wewnętrznych, aktualnie w trakcie specjalizacji z onkologii klinicznej,

– aktualnie od 2015 roku pracuje w Oddziale Hematologicznym Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej w Lublinie. Wcześniej od 2005 roku pracowała w Klinice Hematoonkologii i Transplantacji Szpiku w SPSK1

– Ukończyła szkolenia w zakresie “Opieki paliatywnej, długoterminowej i leczenia przeciwbólowego” pacjentów z chorobą nowotworową.

– Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów. Bierze aktywny udział w najważniejszych, światowych i europejskich wydarzeniach naukowych w dziedzinie hematologii

– Od wielu lat bierze udział w licznych badaniach klinicznych I-IV fazy na stanowisku badacza,

– Główne zainteresowania: chłoniaki, szpiczak plazmocytowy, zespoły mieloprolifercyjne , mielodysplastyczne, ostre białaczki

– Autorka publikacji w czasopismach polskich i zagranicznych

– Otwarta i przyjazna dla pacjentów

Stadia zaawansowania

Podstawą podejmowania decyzji dotyczących leczenia raka płuca jest ocena stopnia zaawansowania, czyli rozległości choroby w organizmie.

Obecnie obowiązuje klasyfikacja TNM przygotowana przez Międzynarodowe Stowarzyszenie do Badań nad Rakiem Płuca (International Association for the Study of Lung Cancer). Cecha T oznacza rozległość guza pierwotnego (tumor), cecha N – stopień zajęcia regionalnych węzłów chłonnych (nodes), cecha M – obecność przerzutów odległych (metastases). Poszczególne kategorie klasyfikacji TNM dla raka płuca przedstawiono na rycinach 1-9. W zależności od pogrupowania tych kategorii wyróżnia się cztery stopnie zaawansowania raka płuca, które w pewnym uproszczeniu oznaczają następujące sytuacje kliniczne:

● I° – nowotwór ograniczony do miąższu płuca, nienaciekający struktury śródpiersia i niezajmujący regionalnych węzłów chłonnych,

● II° – nowotwór ograniczony do miąższu płuca z przerzutami do węzłów chłonnych wnęki płuca,

● III° – nowotwór naciekający ważne struktury śródpiersia, kręgosłup lub ścianę klatki piersiowej lub tworzący przerzuty do węzłów chłonnych śródpiersia lub węzłów chłonnych nadobojczykowych,

● IV° – rozsiew do jamy opłucnej lub do narządów odległych (najczęściej do mózgu, wątroby, nadnerczy, kości i płuca).

W ocenie stopnia zaawansowania międzybłoniaka opłucnej bierze się pod uwagę stopień nacieku opłucnej (opłucna składa się z dwóch blaszek), zajęcie przyległych struktur anatomicznych (ściana klatki piersiowej, przepona, struktury śródpiersia), zajęcie węzłów chłonnych wnęki płuca i śródpiersia przez nowotwór oraz występowanie przerzutów odległych. Poniżej z uproszczeniem przedstawiono podział stopni zaawansowania międzybłoniaka opłucnej:

● I° – nowotwór ograniczony do jednej blaszki opłucnej,

● II° – nowotwór zajmujący obie blaszki opłucnej w obrębie jednego worka opłucnowego,

● III° – naciekanie ściany klatki piersiowej, struktur śródpiersia, przepony i/lub nowotworowe zajęcie węzłów chłonnych po tej samej stronie klatki piersiowej,

● IV° – zajęcie węzłów chłonnych po przeciwległej stronie klatki piersiowej lub przerzuty odległe. (…)”

Fragment artykułu o nowotworach płuca ze strony http://onkologia.org.pl/nowotwory-pluca-oplucnej-tchawicy/