5/5 (19)
dr n. med. Mieczysław Jazienicki
Chirurg, Onkolog
dr Mieczysław Jazienicki
Absolwent Wydziału Lekarskiego AM w Lublinie (1976-1982).
Przez 25 lat pracował w Klinice Chirurgii Urazowej AM w Lublinie gdzie był nauczycielem akademickim, a także obronił pracę doktorską pt.: “Operacyjne leczenie odleżynowych ubytków powłok płatami skórno-mięśniowymi” i uzyskał specjalizację z chirurgii ogólnej.
Od 2008 r. pracuje w Klinice Chirurgii Onkologicznej i jest w trakcie specjalizacji w tej dziedzinie.
Należy do Towarzystwa Chirurgów Polskich i Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej.
Jest autorem i współautorem wielu publikacji w czasopismach naukowych.
Główne zainteresowanie zawodowe: chirurgia nowotworów skóry. / gt
Zapraszamy do Onko-Centrum. Zarejestruj się wygodnie online > kliknij tutaj
Poznaj cały zespół Onko-Centrum > kliknij tutaj
Zachęcamy do wejścia na stronę onkologia.org.pl > kliknij tutaj
ag(‘config’, ‘UA-96994316-4’)
“Co to są nowotwory złośliwe skóry?
Naskórek człowieka składa się z 5 warstw. Najistotniejsze z punktu widzenia tego opracowania są dwie położone najgłębiej: warstwa podstawna i warstwa kolczysta. Z komórek budujących właśnie te warstwy powstają najczęściej nowotwory skóry, które są zarazem najczęściej występującymi nowotworami złośliwymi człowieka. Odpowiadają za więcej niż 75% wszystkich rozpoznań nowotworów złośliwych. Ryzyko zachorowania na jedną z ich postaci w ciągu życia przekracza 20%. Dwa najczęściej występujące to:
● rak płaskonabłonkowy zbudowany z komórek warstwy kolczystej (nazywany też kolczystokomórkowym),
● rak podstawnokomórkowy zbudowany z komórek warstwy podstawnej, który stanowi 75-80% wszystkich rozpoznań raków skóry.
Oba podtypy najczęściej występują w skórze przewlekle narażonej na ekspozycję na promienie słoneczne. Są to nowotwory rosnące powoli, z dużą tendencją do miejscowego naciekania, ale małym prawdopodobieństwem powstania zmian przerzutowych do regionalnych węzłów chłonnych czy przerzutów odległych. Chirurgia jest podstawą leczenia zarówno w przypadku ogniska pierwotnego, jak i przy stwierdzeniu zmian przerzutowych do regionalnych węzłów chłonnych a także u części chorych z rozpoznanymi odległymi zmianami przerzutowymi.
Czynniki ryzyka
● Ekspozycja na promienie słoneczne – jest dominującym czynnikiem ryzyka zachorowania na raka podstawnokomórkowego oraz płaskonabłonkowego raka skóry. Najczęściej lokalizuje się w obszarach eksponowanych, takich jak skóra głowy, twarzy, szyi i ramion.
● Wiek – częstość występowania raków skóry rośnie wykładniczo wraz z wiekiem.
● Rogowacenie słoneczne – najczęstszy stan przedrakowy rozwijający się w skórze narażonej na nadmierną ekspozycję na promieniowanie UV; predysponuje do rozwoju raka płaskonabłonkowego. Stwierdza się je u ok. połowy osób po 40. roku życia. Są to wypukłe, bezbarwne zmiany o nierównej powierzchni, na podłożu rumieniowatym, typowo zlokalizowane na skórze często eksponowanej na słońce.
● Zawodowy kontakt ze związkami arsenu lub pochodnymi smoły.
● Odczyny popromienne po zawodowej ekspozycji na promieniowanie rentgenowskie.
● Blizny po oparzeniach lub przewlekłych stanach zapalnych.
● Immunosupresja, czyli zahamowanie czynności układu odpornościowego; zwiększone ryzyko dotyczy zarówno chorych z zespołem nabytego niedoboru odporności, jak i chorych po przeszczepach narządów stale przyjmujących leki immunosupresyjne.
● Zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV).
● Xeroderma pigmentosum – rzadkie schorzenie dziedziczne, w którym zaburzone są mechanizmy naprawy DNA, szczególnie te dotyczące odpowiedzi na działanie światła ultrafioletowego (UV). Rak płaskonabłonkowy skóry oraz czerniak są bardzo częste w tej grupie chorych i występują w młodym wieku. (…)”
Fragment artykułu o nowotworach skóry ze strony http://onkologia.org.pl/nowotwory-zlosliwe-skory/